De sunda kelapa

23 mei 2017 - Jakarta, Indonesië

De dag nadat ik aangekomen was, ben ik direct Jakarta in gegaan om te verkennen. Ik had gelezen dat je in de oude haven of sunda kelapa kunt zien hoe de havenarbeiders nog steeds zelf de boten in laden en dat hier een museum is over het ontstaan van jakarta en de haven. De afstand leek me prima te lopen dus dat zou wel goed komen... dacht ik. In een halfuurtje was ik én al bezweet, stoffig én verbaast dat de stoep steeds ophield, dus nog geen 500 meter verder. Moet je dan over weg verder? Ookal is het vaak eenrichtingsverkeer, de vele scooters, taxi's en busjes doen niet echt aan lijnen op de weg, of überhaupt regels? Dus toen maar besloten om me te laten brengen. Gelukkig stoppen alle tuktuks, bussen en taxi's voor een wandelende bule (iets als blanke) om haar een lift te geven. De eerste tuktuk gaf als prijs IDR50.000 (toeristenprijs, €3 nogwat) daar heb ik geprobeerd 25.000 van te maken, maar lager dan 30.000 wou hij echt niet. De volgende heb ik tot 30.000 afgedongen en dat bleek later de standaard prijs, victory! Later leerde ik van Renske dat alleen toeristen tuktuks nemen... aha.

Eenmaal bij de sunda kelapa aangekomen, was het er ontzettend rustig, laat staan toeristen. Maar ik werd wel bijna direct aangesproken door Bram, een Indonesische tour guide die me naar het informatiecentrum bracht en me uitlegde tours te doen van de omgeving. Hij gaf me een verfrommeld boekje met zijn o.a. Nederlandse reviews om me een beeld te geven. Dat klonk allemaal zeer goed dus toen de zijn we voor €25 (toeristenprijs, denk ik?) op pad gegaan. De grote ijzerhouten boten in de haven transporteren palmolie poeder, die vaak zak voor zak aan boord worden getild via 2 planken. Diezelfde planken werd ik op geloodst om de boot te bekijken. De kapitein vaart zonder enige navigatiemiddelen naar Borneo in 3 dagen, wat ik kon checken in zijn stuurhut waar de man zelf net uit gelopen was. Kon ik mooi op de foto achter het roer van Bram, die me gelijk aanwijzingen gaf over hoe ik dat het beste kon doen.

Eenmaal van het schip kreeg ik een verfrissend boottochtje door de haven (met fotoshoot), waarna we met een handmatige bestuurde boot-brug over konden steken en in het oudste dorp in jakarta belanden (nog een fotomoment). Dit is voornamelijk een sloppenwijk en vissersgezinnen die in een tent op de vissersboten wonen. Tussen alle samengeperste huisjes staat er af en toe een mooi en groot huis: van de kapiteins. We liepen door de nauwe steegjes langs een school die ook weeskinderen onderwijst en Bram vertelde dat hij de school helpt om geld op te halen en dit te besteden aan dingen die de leerlingen nodig hebben, van medicijnen tot kleding en schriften. Mocht ik de hoofdprijs hebben betaald voor de toer, laat ik hopen dat een gedeelte dan hier naar toe gaat.

Het derde deel bracht me bij oude Nederlandse pakhuizen (+foto), nu een maritiem museum over de geschiedenis van deze haven tijdens de VOC-tijd en WWII. De koelte vond ik fijner dan de voornamelijk grote lappen tekst. Wel liep ik boven Davy Jones en een geweldige Black Pearl tegen het lijf, Jan Huygen heb ik er ook nog gespot. Aangrenzend stond het monument waar de Nederlanders ooit begonnen zijn met bouwen aan jakarta en de Indonesische toren van Pisa: een uitkijktoren met niet meer zo'n mooi uitzicht, niet alleen van de smog. Boven is een fris windje, ga jij maar klimmen: Bram bleef slim beneden, die toren zelf was warm!

Terug liepen we langs wat ooit de Nederlandse scheepswerf was en nu een groot leeg Chinees restaurant. Wel met authentieke kozijnen! (En airco's elke 4 meter) Beautiful right? Ook moest ik op de foto met de enige Nederlandse ophaalbrug in Indonesië, dat heb ik maar braaf gedaan. We eindigden op fatahillah square waar nog een gouverneurshuis en en Nederlandse kerk stond. Ik kreeg zijn kaartje en als ik verder trok moest ik hem maar contacten: hij was ook bekend in bandung en jogjakarta en doet daar ook toers. Ook voor massages trouwens.

Nadat we afscheid hadden genomen, moest ik nog bij mijn hostel komen. Dat was kort gezegd om de hoek... dus blijkbaar kun je wel lopen in Jakarta.
Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

6 Reacties

  1. Dick:
    31 mei 2017
    Avontuur! leuk!
  2. Winanda:
    31 mei 2017
    Klinkt als een leuke en avontuurlijke trip Geer!
  3. Cockie:
    31 mei 2017
    Ha Geerke, mooie foto's! Voor jou als bioloog moet Buitenzorg in Bandung toch wel een hoogtepunt zijn geweest . Wat een leegte trouwens in Pangandaran. Niet eens aapjes?!
  4. Rian:
    31 mei 2017
    hey Geerke, leuk om te zien, spannend allemaal.
  5. Charlotte:
    6 juni 2017
    Tuinie! De link van Esther gekregen en nu kan ik met je mee lezen. Wat een avontuur zeg. Geniet ervan. Ik ga terug bladeren naar de eerste updates van je reis. Kus!
  6. Aart Dekker:
    13 juni 2017
    Ach, al doende leert men Geerke -vooral op reis!- prachtige foto bovenaan trouwens. Ik begrijp dat er al eerdere verhalen moeten zijn, die ga ik ook z.s.m. lezen. Enjoy!